ഭൂമിയെ “ഭൂമാതാവ്” എന്ന് കാണുന്ന ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിൽ ദിവസത്തിന്റെ ആദ്യ പ്രവർത്തനം എന്നും അതിനോടൊരു ആദരവോടെയാണ് തുടങ്ങുന്നത്. മനുഷ്യൻ ഉറക്കം എന്ന അവബോധരഹിതാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ബോധസാന്നിധ്യത്തിലേക്കു മാറുന്ന നിമിഷം അതീവ വിശുദ്ധമായതാണെന്ന് പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പറയുന്നു. ഈ നിമിഷത്തിൽ ഭൂമിയെ സ്പർശിച്ച് ശിരസ്സിൽ സ്പർശിപ്പിക്കുന്നത് ദിനാരംഭത്തെ ശുദ്ധമാക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ആത്മീയ ആചാരമാണ്. രാത്രി മുഴുവൻ ഭൂമി നമ്മുടെ ശരീരത്തെ താങ്ങി നിർത്തുകയും ശാരീരിക ഊർജ്ജത്തെ പുനഃസംഘടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ രാവിലെ ആദ്യമുണരുമ്പോൾ ഭൂമി മാതാവിനോട് നന്ദി പറഞ്ഞ് ദിനം തുടങ്ങുക എന്ന ആശയമാണ് ഭൂമിസ്പർശത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്. “സമുദ്രവസനേ ദേവി, പർവതസ്തനമണ്ഡലേ, വിഷ്ണുപത്നി നമസ്തുഭ്യം, പാദസ്പർശം ക്ഷമസ്വ മേ” ശ്ലോകം ഭൂമിയെ മാതാവായി കാണിച്ച് മാതാവിനോട് നമ്മൾ നടത്തുന്ന പാദസ്പർശം എല്ലാം ക്ഷമിക്കണമെന്ന അപേക്ഷയാണ്. ഇതിലൂടെ മനുഷ്യൻ വിനയത്തോടെയും നന്ദിയോടെയും ദിനം ആരംഭിക്കുകയാണെന്ന് വിശ്വാസം. ഈ പ്രവൃത്തി വ്യക്തിയുടെ മനസ്സിൽ അഹങ്കാരത്തിന്റെ പകരം വിനയം വളർത്തുന്നു, പ്രകൃതിയോടുള്ള ബന്ധം ശക്തമാക്കുന്നു, ജീവിതത്തിൽ സമത്വബോധം നിലനിർത്തുന്നു.
ഭൂമിയെ സ്പർശിച്ച് തലയിൽ വയ്ക്കുന്നത് വെറും മതാചാരമെന്നതിലുപരി ശക്തമായ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ഗുണങ്ങൾ നൽകുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ്. ശാസ്ത്രീയമായി നോക്കിയാൽ, ഉറക്കം മുതൽ ഉണരുന്ന നിമിഷത്തിൽ ശരീരത്തിലെ ജൈവ ഘടികാരം, രക്തസഞ്ചാരം, നാഡീവ്യൂഹ പ്രവർത്തനം എന്നിവ പുതുക്കപ്പെടുന്ന ഘട്ടത്തിലാണ്. ആ സമയത്ത് ഭൂമിയെ സ്പർശിക്കുമ്പോൾ, ശരീരത്തിന്റെ വൈദ്യുത ചാർജ് ഭൂമിയുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നു. ഇതിനെ “ഗ്രൗണ്ടിംഗ്” അല്ലെങ്കിൽ “എർത്തിംഗ്” എന്ന് ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിൽ വിളിക്കുന്നു. ഗ്രൗണ്ടിംഗ് ശരീരത്തിലെ ഫ്രീ റാഡിക്കലുകളെ കുറയ്ക്കാനും inflammation കുറയ്ക്കാനും സമ്മർദ്ദം പിരിച്ചുവിടാനും സഹായിക്കുമെന്ന് പഠനങ്ങൾ പറയുന്നു. ഭൂമിയുമായി സ്പർശം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ശരീരത്തിന് ശാരീരികമായ സമതുലിതാവസ്ഥ കൈവരുന്നു, ഹൃദയമിടിപ്പ് സാധാരണ നിലയിലാകുന്നു, രക്തസമ്മർദ്ദം സ്ഥിരതയിലേക്ക് പോകുന്നു. ഇതോടെ ദിനം തുടങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സ് ശാന്തമാകുകയും സ്വാഭാവിക ഊർജ്ജോത്സാഹം ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ, തലയിൽ സ്പർശം നൽകുന്നത് ശരീരത്തിന് ഒരു ബയോഫീഡ്ബാക്ക് സിഗ്നൽ നൽകുന്നു, ഇത് brain activation നെ നന്നായി ചട്ടമാക്കുകയും ദിനത്തിന്റെ മുഴുവൻ സമയവും ഏകാഗ്രതയും സമാധാനവും നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ ഈ പതിവ് ആത്മീയതയും ശാസ്ത്രവും ഒന്നിച്ച് നിലനിൽക്കുന്ന അപൂർവമായ ഒരു ദൈനംദിന ആചാരമായി മാറുന്നു.
ആത്മീയതയുടെ വശത്ത് നോക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഭൂമിസ്പർശം മനുഷ്യന്റെ അഹങ്കാരത്തെ കുറയ്ക്കുകയും ജീവിതത്തിൽ വിനയം വളർത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു മഹത്തായ പ്രക്രിയയാണ്. നാം നടന്നു നടന്ന്, ചവിട്ടി നടക്കുകയും, വീടുകൾ പണിയുകയും, എല്ലാ ജീവനും ആഹാരവും ലഭിക്കുന്നതും ഭൂമിയിലൂടെയാണ്. അതിനാൽ ഭൂമി മാതാവിനെ അഭിവന്ദനം ചൊല്ലി ദിനം തുടങ്ങുന്നത് നന്ദാഭാവത്തിന്റെ പരമരൂപമാണ്. ആത്മീയ ഗുരുക്കന്മാർ പറയുന്നത്, ഒരു മനുഷ്യൻ ദിവസം തുടങ്ങുന്ന ആദ്യ നിമിഷം എങ്ങനെയാണോ, ശേഷിക്കുന്ന മണിക്കൂറുകളുടെ വികാരവും പ്രവൃത്തിയും അതേ ഭാവത്തിൽ ആയിരിക്കും എന്നതാണ്. ഭൂമിയെ തൊട്ട് തലയിൽ വയ്ക്കുന്ന പ്രവർത്തി മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിൽ ശാന്തത, സമത്വബോധം, ആത്മനിയന്ത്രണം, സ്നേഹം, പ്രകൃതിയോടുള്ള ആദരം എന്നിവ വളർത്തുന്നു. ഇതൊരു മനഃശാസ്ത്രപരമായ programming ആണ് — ചിന്തയും വികാരങ്ങളും ദിനത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ പ്രകൃതിയോട് ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു energy alignment. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഈ പതിവ് വിശ്വാസത്തിന്റെയും ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും ആചാരത്തിന്റെയും അതീതമായി ഒരു ജീവിതശൈലിയായി മാറുന്നു. പ്രകൃതിയോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ, ഭൂമിയുടെ ശക്തി ഉൾക്കൊണ്ട് ദിനം തുടങ്ങാൻ, അന്തർബലം വർധിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു ശാന്തനിമിഷമാണ് ഇത്. ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് തുടങ്ങിയ ഈ ആചാരം ഇന്നും മനുഷ്യജീവിതത്തിൽ പ്രസക്തമായിത്തന്നെയുണ്ട് — കാരണം അത് ജീവിതത്തെ ശാന്തവും ആത്മീയവും സമതളവുമായ വഴിയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
