ട്രോൺ: ഏരീസ് സിനിമയെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യ അനുഭവം അതിന്റെ അത്ഭുതകരമായ ദൃശ്യങ്ങളിലാണ്. ഭാവിയിലെ ഡിജിറ്റൽ ലോകം നീയോണിന്റെ തിളക്കം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ, ഏറ്റവും ഉയർന്ന നിലവാരത്തിലുള്ള പ്രത്യേകഫലങ്ങളാൽ അതിജീവനമായി കാണിക്കുന്നു. സിനിമയിലെ സംഗീതം കഥയുടെ ആവേശകരമായ രംഗങ്ങളെ കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു, പ്രേക്ഷകരെ ആഴത്തിലുള്ള ഒരു അനുഭവത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു.
എന്നാൽ, സാങ്കേതികമായി ചാരുത നിറഞ്ഞ സിനിമയ്ക്ക് മുകളിലേറെ ഭാരം നൽകേണ്ടി വരുന്ന കഥാപശ്ചാത്തലം വളരെ സരളമാണ്. കഥ പ്രവൃത്തി മുന്നോട്ട് പോകുന്ന വിധവും, അതിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളും മിക്കവാറും വ്യക്തിമൂല്യമില്ലാത്തവയാണെന്ന് തോന്നുന്നു. കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ആഴവും വികാസവും കുറവായതിനാൽ പ്രേക്ഷകർക്ക് അവരോട് ബന്ധപ്പെടാൻ കഷ്ടമാണ്.
തൊട്ടുതുടർന്ന് നിഴലിലായി നിൽക്കുന്ന ഈ സിനിമ, ദൃശ്യപ്രപഞ്ചത്തിലും സംഗീതത്തിലും നിന്നുള്ള ശക്തമായ ആകർഷണങ്ങൾക്കൊപ്പം, നല്ല കഥയും ഗുണമുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളുമായി കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുത്തേണ്ടതുണ്ട്. ട്രോൺ: ഏരീസ് കാഴ്ചയുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവർക്കും സംഗീത പ്രേമികൾക്കും രസകരമായിട്ടുണ്ടാകും, പക്ഷേ കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ കഥാരചനക്കായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നവർക്ക് കുറവ് തോന്നാം.
